Jounc-pounchu
Juncus acutus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-tèsto.
Noms en français : Jonc aigu, Jonc à tépales pointus.
Descripcioun :Lou jounc-pounchu es un gros jounc que trachis en mato dins li relarg proche de mar. Pòu pamens un pau rintra dins li terro. Si tijo e fueio soun redouno de 2 à 4 mm de diamètre e proun duro. Li flour de l'inflourejado fan uno tèsto mens ramificado e pu sarrado que soun cousin, pu rare, lou jounc-de-coustiero. Coumpara emé lou jounc-pounchu que ié sèmblo proun e peréu emé lou jounc-marin.
Usanço :Lou rizoumo dóu jounc-pounchu es acampa e manja crus en Sardègno e cue, bouli, en Sicilo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Mar
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Juncus acutus L., 1753
Gnafale(-coucha)
Gnaphalium supinum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Gnaphale couché, Perlière couché.
Descripcioun :Lou gnafale-coucha trachis en mato dins li coumbo à nèu d'auto mountagno. Es uno planto di proun bourrihudo que fai uno rouseto basalo de fueio primo e un pau en lanço. Se destrìo de sa cousino Gnaphalium hoppeanum emé si bratèio dóu deforo que soun mai longo que la mita de li d'en dedins (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 1 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gnaphalium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1600 à 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Coumbo à nèu
- Pelouso aupenco
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-aupenco
Ref. sc. : Gnaphalium supinum L., 1768
(= Omalotheca supina (L.) DC., 1838 )